آیا بیماری لیکن پلان خطرناک است؟

لیكن پلان بیماری است كه به طور شایع به صورت ضایعات كوچك برجسته بر روی پوست، مچ دست، پاها و دیگر نواحی بدن بروز می كند، این ضایعات در صورت درمان نشدن بزرگتر و موجب عوارض جدی می شود. این بیماری در موارد نادر ممكن است در دهان، اندام تناسلی، پوست سر، ناخن و حتی صورت بروز كند كه در این صورت سبب ریزش مو، تخریب ناخن ها و ایجاد زخم های مقاوم به درمان می شود.

علت ها و دلایل ابتلا به لیکن پلان

• گاهی در اثر واکنش به یک داروی خاص مثل آنتی بیوتیک های سولفونامید یا داروهای ضد روماتیسمی دارای طلا، به وجود آید.
• ابتلا به این بیماری ممکن است ناشی از یک ویروس باشد.
• لیکن پلان، درارتباط با استرس نیز می‌باشد.
• کرم‌ها یا پمادهای کورتونی برای کاهش التهاب و خارش تجویز می‌گردند. برای بهبود پخش شدن و نفوذ این داروها، آن‌ها را بلافاصله پس از حمام کردن استفاده کنید.

علائم بیماری لیكن پلان چیست؟

• لیکن پلان معمولا با ضایعات برجسته بنفش رنگی که اغلب بسیار خارش دار هم هستند بروز میکند.
• لیکن پلان در اشکال گوناگون دیده می‌شود ودر افراد مختلف ممکن است به صور گوناگون تظاهر پیدا کند.
• این بیماری هر نقطه ای از بدن را ممکن است درگیر کند اما معمولا بطور کلاسیک مچ دست و پا را درگیر می کند.
• گاه در محل خراش پوست ضایعات لیکن پلان ایجاد می شود که به این پدیده فنومن کوبنر می گویند.
• علاوه بر اشکال گوناگون لیکن پلان، شدت آن نیز در افراد مختلف متفاوت است. ممکن است تنها ناحیه‌ای از مچ دست و پا درگیر باشد و یا اینکه برعکس تقریباً تمام سطح پوست مبتلا باشد.

علاوه بر پوست چه مناطق دیگری ممکن است در این بیماری درگیر شود؟

این بیماری ممکن است مو، ناخن و بخصوص مخاط دهان و ناحیه تناسلی را هم درگیر کند.

روشهای درمانی

درمان این بیماری شامل استفاده از كورتون های موضعی، داروهای تعدیل كننده یا سركوب كننده سیستم ایمنی است كه به صورت خوراكی یا موضعی می توان از آنها استفاده كرد. در مورد زخم داخل دهانی نیز می توان از داروها یا تزریق های موضعی استفاده كرد. درمان نمونه های لیكن پلان مزمن بستگی به محل ضایعه و میزان گستردگی آن دارد. در صورتی كه ضایعه لیكن پلان در نواحی حساس مانند داخل دهان به زخم های دهانی تبدیل شود یا در سایر اندام ها به زخم تبدیل شده باشد و حركت اندام های بیمار را مختل كرده باشد، می توان داروهای سركوب كننده سیستم ایمنی را برای بیمار تجویز كرد.

انواع ضایعات لیکن پلان

ضایعات مخاطی، به اشکال مختلف می‌تواند بروز کند. اشکال شایع آن به صورت خطوط سفید شبکه‌ای در مخاط طرفی دهان و زخم‌های دهانی می‌باشد.
ضایعات شبکه‌ای، ناراحتی برای بیمار ایجاد نمی‌کند. اما کشف آن‌ها در معاینه می‌تواند به تشخیص بیماری کمک کند.
ضایعات دهانی، بسیار طولانی و مزمن بوده و با ناراحتی بسیاری برای بیمار همراهند.
گاهی ضایعات دهانی بدون ضایعات پوستی نیز رخ می‌دهد.

مناطق درگیر لیکن پلان

پوست

به وسیله برجستگی‌هایی به رنگ قرمز تیره مشخص می‌شود که می‌توانند خارش زیادی داشته باشند. در بعضی از موارد یک هاشور سفید دیده می‌شود. این ضایعات در هر جای بدن ممکن است دیده شوند، ولی روی مچ دست‌ها و مچ پاها بیشتر دیده می‌شوند.
ضایعات لیکن پلان روی ران‌ها معمولا ظاهر تیره تری دارند و ممکن است به شکل پچ های کلفت به خصوص روی ساق پاها دیده شوند.
در لیکن پلان نوع تاولی که مورد نادری است این ضایعات به شکل تاول دیده می‌شوند.
خیلی از موارد لیکن پلان در مدت ۲ سال بهبود می‌یابند و سبب ایجاد لکه‌های قهوه‌ای رنگ در محل ضایعات می‌شوند که ممکن است به مرور زمان بدون درمان کمرنگ تر شوند.

دهان

این مشکل، در قسمت داخلی گونه‌ها دیده می‌شود، ولی می‌تواند زبان، لب‌ها و لثه را درگیر کند.
درمان لیکن پلان دهان مشکل‌تر است و دوره درگیری در آن طولانی‌تر از نوع پوستی است.
لیکن پلان دهانی، به صورت ضایعاتی با خطوط و نقاط سفید بروز می‌کند. اشکال شدیدتر لیکن پلان دهانی می‌تواند سبب ایجاد زخم‌های دردناکی در دهان شود که شبیه ضایعات قارچی یا عفونت باشد.

ناحیه تناسلی

این نوع کمتر دیده می‌شود. حدود یک پنجم زنان درگیر می‌شوند. مناطق قرمز یا زخم‌های باز، ایجاد درد به خصوص هنگام نزدیکی می‌کنند و نیاز به درمان دارند.

ناخن

• بخش عمده تغییرات ناخن به علت آسیب بستر یا ریشه ناخن ایجاد می‌شود.
• معمولا فقط چند ناخن دست یا پا درگیر می‌شود، ولی گاهی همه ناخن‌ها گرفتار می‌شوند.
• تغییرات ناخن در لیکن پلان شامل ایجاد شیار طولی، جداشدن، نازک شدن ناخن و از دست دادن ناخن است.

پوست سر

لیکن پلان می‌تواند قسمت‌های مودار مانند پوست سر را به شکل نادر درگیر کند. سبب ایجاد قرمزی، تحریک و ریزش مو می‌شود.

چه کسانی به این بیماری مبتلا میشوند؟

• این بیماری در بزرگسالان شایع است. نوع دهانی این بیماری بیشتر در زنان بوجود می آید.
• این بیماری هنوز علت مشخصی نداشته است. بعضی میگویند یک بیماری خود ایمنی است . این به این معنی است که سیستم ایمنی بدن به پوست و قسمت های خارجی بدن واکنش نشان داده و با حمله به این قسمت ها این بیماری را بوجود میاورد.
• هنوز تحقیقات برای کشف علت قطعی این بیماری ادامه دارد.
• فرضیات ما برای علت این بیماری به شرح زیر است :
• بعضی از داروها می توانند بثورات پوستی شبیه به لیکن پلان ایجاد کنند